Sende doğmuş, gözlerimi sende açmışım,
Kederi de,neşeyi de sende tatmışım,
İlk göz ağrımın gözüne sende bakmışım,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Bülbül altın kafesinde vatanım dermiş,
İçin,için figan eder,yaşlar dökermiş.
Senden ayrı bayram bile öksüz geçermiş
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Eski resimlere bakıp,tek,tek saydığım,
Çoğu ahirete göçmüş,o can dostlarım.
Hasretinle birleşince hatıralarım,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Dile gelse o yolların parke taşları,
Bir anlatsa,o gerçek dost arkadaşları
Yüreğime damlıyorken,hasret yaşları,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Sıla hasretini ancak,çekenler bilir
Acı,tatlı hatıralar hayale gelir.
Hayaller tükenir,insan yapyalnız kalır,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Hep söylenir,kapu ardı gurbettir diye,
Yıllardır bitmeyen gurbet,kolaymı dile.
Unutkanlık hafızamı yoklasa bile,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Kader gurbete bağlamış,buymuş kısmetim,
Adını duydukça artar,gamım,kasvetim.
Toprağına gömülsemde bitmez hasretim,
Afyonkarahisar, candan özlerim seni.
Ahmet Bodur